zondag 30 april 2017

Verplichtingen.

Als je in een week verplichtingen hebt in het Westen en het midden van dit landje en zelf in het Oosten woont is de keus snel gemaakt.
Het huisje met wielen achter de auto een camping op de Veluwe zoeken en hopen dat de heren weers voorspellers er helemaal naast zitten.

Maar dat was helaas niet het geval want ze hadden het deze keer echt wel bij het rechte eind want het was en bleef koud.

Toch ondanks de kou en na alle verplichtingen wel een paar fietstochten op de Veluwe gemaakt.



Haast niet te geloven maar de bosbessen zitten echt al aan de struikjes natuurlijk nog wel even wachten met plukken maar de natuur trekt zich van de temperatuur weinig aan.


Prachtige zandverstuivingen


maar ook de wilde zwijnen laten duidelijk hun sporen na.


Midden in een kale vlakte staat de Kathedraal een betonnen gebouw op een grondstuk wat in 1917 is aangekocht door Staatsbosbeheer om er een radiostation  te bouwen voor radiocontacten met Bandoeng.
In Nederland bekend als radio Kootwijk.
In 1923 was het gebouw gereed en in 1929 is het door Koningin Emma officieel  in gebruik genomen.


Oude bomen daar houd ik van als die een konden spreken.

Op de laatste dag een bezoek gebracht aan het graf van onze neef


op het bos kerkhof in Assel.
37 jaar te jong maar hier begraven worden was zijn laatste wens.

En dan is het tijd om weer naar huis te gaan alles uitpakken wassen en wachten op mooi warm weer want o wat keek ik daar naar uit.

Vandaag was het dan eindelijk zover fietsen zonder handschoenen aan wat een luxe.


Fietsen door het mooie veen gebied waar langzaam maar zeker grasland verdwijnt en de natuur z'n gang kan gaan.
Hoge bomen vallen om doordat de waterstand hoger wordt en er meer veen ontstaat.


Je het ene moment in Nederland fietst en je aan het groeten van mensen "Guten Morgen" hoort dat je in Duitsland bent.

Waar de bomen net zo groen zijn als in Nederland  


het water uit de watermolen "de Haarmuhle"


een beekje wordt.


En er bij de naastgelegen uitspanning "de Haarmuhle "al heel veel gasten op het terras zitten.

Een bekende plek in deze omgeving waar mensen vaak afspreken en zeggen "dort treffen wir uns" om samen een fiets of wandeltocht te beginnen.

O ja  haast vergeten maar er is ook  nog wel iets aan mijn handwerk gedaan.



10 blokken zijn er inmiddels klaar


in de doos zit nog een voorraad om mee verder te gaan.
Dus vervelen doe ik mij niet.

Wens jullie een fijne week waarin voor mij de Donderdag wel heel bijzonder is.
De vlag gaat halfstok en mijn gedachten zijn bij die mensen die er voor gezorgd hebben dat ik nu kan doen en laten wat ik wil.

Vrijheid niet voor iedereen van zelf sprekend.

Groeten
Marga

vrijdag 14 april 2017

Opluchting.

 Het was voor mij vanmiddag een ware opluchting toen de telefoon ging en een vriendin belde om te vertellen dat het goed is gegaan.

Als je iets in je lichaam voelt wat er niet hoort te zitten en je binnen 14 dagen wordt geopereerd maakt het je wel aan het schrikken en bang.

Er volgen nog wel bestralingen maar volgens de arts hoeft zij zich geen zorgen te maken.
Onze vriendschap van 54 jaar is nu nog kostbaarder geworden.

Want al waren manlief en ik druk met onze zandbak het spookte toch steeds weer door mijn hoofd.

                                        Van onze zandbak is niet veel meer te zien.


Het was een hele klus


niet voor herhaling vatbaar maar toch gelukt.

                           

  Nu alles weer een plekje heeft gekregen en de regen de laatste restjes zand heeft weggespoeld is al     het werk en de spierpijn snel vergeten.


                 De zonneschijn van de volgende dag geeft alles nog een gouden randje en beloon ik                                                                                  mijzelf met een



                                                                    Blauwe regen.

Ben al jaren weg van die plant en deze keer kon ik de verleiding niet weerstaan  en ging hij mee naar huis.          Ach het is net als bij de stofjes uiteindelijk val je  ervoor.

Net als het patroon van de Winding Ways heel lang gingen mijn gedachten tussen "zal ik wel zal ik niet" maar  tegenhouden heeft geen zin en onder tussen is er al heel wat teken en knipwerk gedaan.


                                                   Twee blokjes zijn er nu klaar.


En een heel theeblad vol ligt te wachten op mooi weer want het is heerlijk knutselwerk voor buiten.


En voor binnen heb ik dit onder handbereik liggen.

Het einde is in zicht links moeten er nog wat randen komen en dan als het klaar is zal het wennen zijn want de winteravonden waren gevuld met kruisjes maken en kruisjes tellen.

Het worden jammer genoeg koude Paasdagen maar geniet ervan want door alle drukte en beslommeringen vergeten wij vaak dat gezondheid toch het aller belangrijkste is.

Fijne Paasdagen 
en een hele fijne week.

Groeten
Marga